------------------------
၁။
ဟောဒီမှာလေ...
ငါ မော့မော့ကြည့်ရတဲ့ တိမ်ဖြူတစ်ချို့ရှိတယ်...
ငါ့ ညာဘက်လက်ထဲ
ငါ့ကိုယ့်ငါ မညာဘဲ
သူကို ချောင်းကြည့်နေခဲ့ဖူးတယ်....။
၂။
မာယာတွေနဲ့
ချည်နှောင်ထားသလားပဲ
အသွင်ပြောင်းပြောင်းပြတဲ့
တိမ်ဖြူ ရေ
ခံစားချက်တွေ
ဟိုး...
အနက်ရှိုင်းဆုံးအထိ
တိုး၀င်အမြစ်တွယ်ရင်း
ရုန်းထွက်မရဖြစ်နေရပြီ...။
၃။
လေပြေတွေနဲ့ ဆော့ကစားဖို့
ဟောဒီ မြက်ခင်းစိမ်းစိမ်းတို့မှာ ငေးနေ...
ပန်းချီ ကားတစ်ချပ်လို တိမ်ဖြူဖြူ မာယာစုတ်ချက်တွေက
လှောင်ပြောင်ရယ်မောနေကြသလားလို့...
ခုလို အိမ်အိုဟောင်းလေးထဲက
ချောင်းချောင်းကြည့်ရတာကိုက
ပြက္ခဒိန်ဇာတ်လမ်းတွဲလေးပါပဲ တိမ်ဖြူရယ်.....။
တိမ်ဖြူ
မင်းဟာ
ငါရေးဖြစ်တဲ့ ငါ့ကဗျာပဲပေါ့
င့ါကဗျာမှာ
မင်းအငွေ့အသက်တွေချည်း
အမည်မသိကြည်နူးမှုအတွက်တော့
ငါတစ်ယောက်ထဲ
ပြုံး..ပြုံးနေမိတယ်လေ...။
၅။
ပြုံးနေမိတဲ့ ငါ့ကို အရူးတစ်ယောက်လို့ ဆိုမှာလား တိမ်ဖြူ
ငါ့က ဥသြတစ်ကောင်ရဲ့ နွေနေ့လည်နဲ့
သံစဉ်အပိုင်းပိုင်းကြားမှာ အလွမ်းထူခဲ့ရသူပါ...
ငါ့ကို ဖေးကူလှည့်ပါ တိမ်ဖြူ
မြက်ကန်သင်းဟာ ခြောက်သွေ့ကောက်ရိုးနှယ် ဆိုပေမယ့်
လောင်စာကောင်းလို ဟုန်းခနဲ တောက်နိူင်တယ်ဆိုတာ
မင်း အသိသားနဲ့
ခုလို လွမ်းမောစေချင်ခဲ့သလားကွယ်
ငါ့မှာ ခြောက်ခြောက်သွေ့သွေ့နဲ့ကို လွမ်းရတယ်။
၆။
တိမ်ဖြူရေ
အလွမ်းရိပ်တွေ မြင်နေလျက်နဲ့
ဥပက္ခာမပေးပါနဲ့...
ငါ့ ချစ်တတ်ခြင်းတွေ
ခံစားမိမှာပါ
ငါ့ရင်ကိုသာ ၀င်ကြည့်လှဲ့ပါတော့
ကမ္ဘာဦးတေးသွားတွေနဲ့
မင်းအလာကို ကြိုနေရစ်နေတယ်ဆိုတာ...။
၇။
မင်းမသိခဲ့ဘူးကွယ်....
မင်း ထွက်ခွာသွားပြီးတဲ့နောက်.....
မင်း ဒိုင်ယာရီလေးက ငိုနေခဲ့တယ် တိမ်ဖြူ
ငါတို့ရဲ့ လှပခဲ့တဲ့အတိတ်နေ့စွဲတစ်ချို့ဟာ
ဒီလိုမျိုး စာအုပ်ကြားထဲမှာ ညှပ်နေဖို့ပဲလားလို့
စဉ်းစားတွေးခေါ်နေခဲ့တဲ့ ဒီကာလဆိုး
ငါတို့ရဲ့ ပျော်ရွှင်မြူးတူးဖွယ် စမ်းချောင်းအိုင်ထက်မှာမှ
ပန်းတွေ ဆိုတာများ
အလိမ့်လိုက် ကြွေကုန်ကြရှာပေါ့...ကွယ်...။
၈။
အလွမ်းရင့်ရင့်အရောင်တွေနဲ့
ရစ်ခြုံထားတဲ့
ငါ့ပစ္စုပ္ပန်တွေဟာ
နွမ်းလျလွန်းနေတယ် တိမ်ဖြူ...
ငိုနေတဲ့ ဒဏ္ဍာရီမှာ
အတိတ်ခြေရာတွေ
လတ်လတ်ဆတ်ဆတ် ရှိနေဆဲ
တကယ်ပါ
ကြည်နူးခဲ့ရတဲ့ စာမျက်နှာဆီကို
မင်းပုံရိပ်တွေနဲ့
တမ်းတမ်းဆွေးဆွေး
တစ်ယောက်ထဲပြန်ငေးနေမိတယ်ဆိုတာ
တိမ်ဖြူ ... မင်းသိရင်သိပ်ကောင်းမှာပဲ...။
၉။
ပြောသာပြောရပါတယ်....တိမ်ဖြူရယ်
အခုထိပေါ့....နံရံ ပေါ်က
ငါ့လက်ရာ နင့်ပန်ချီကားတွေဟာ
ငါ့ကို ကြက်ကန်းဆန်အိုးတိုးပြီး
နင့်အချစ်ကို ရရှိခဲ့သူတစ်ယောက်ရယ်လို့
လက်ညိုးငေါက်ငေါက်ထိုးပြီး
လှောင်ပြောင် ရယ်မောနေတုန်းပဲပေါ့ကွယ်
ဒါပေမယ့်...ငါ ခိုးခိုးနမ်းခဲ့တယ်..။
၁၀။
ရာသီဥတုက
ကိုယ်တို့ကို မျက်နှာသာပေးတဲ့
အဲ့့ဒီနေ့ကို လွမ်းမိတယ်
တွေ့ဆုံခြင်းက
ဂန္တ၀င်ဆန်ဆန်မဟုတ်ခဲ့ပေမယ့်
ဒီလူ့ရင်ထဲ
တစ်သက်တာ
တက်တူးထိုးပေးလိုက်သလိုပဲ
တိမ်ဖြူရေ...
အဲ့ဒီနေ့ကို ငါမေ့လို့မရဘူးပေါ့ဟာ...။
၁၁။
ဘဝတွေရှိပါတယ်.....တိမ်ဖြူ
ဒါပေမယ့် တွန့်လိမ်ခေါက်ကြေသွားခဲ့တယ်နော်
ဘယ်တော့များ... အလွမ်း ဆုံးမှာလဲ
နင်ရော၊ ငါရော အလွမ်းပတ်လည်ဝိုင်းနေတဲ့ ကျွန်းထဲကနေ
ပင်လယ်တစ်ခုထဲ စီးဝင်ဖို့ဆိုတာ
အဲဒီလောက် ခက်နေမယ်မှန်းသိရင်
အစကတည်းက..
ငါ့လိပ်ပြာ ငါလုံအောင် ထိန်းခဲ့ပါတယ်ကွယ်....။
၁၂။
တိုက်ဆိုင်မိတိုင်း
ငါ့ရင်ကတမ်းတခြင်းတွေတော့
မဖယ်ထုတ်နိုင်ခဲ့ပါဘူး
ငါ သိချင်မိတယ်
နင်ကော?
တိုက်ဆိုင်မှုတွေမှာ
နင်ဟန်ဆောင်နေဆဲလားလို့လေ...
တိမ်ဖြူရေ
နင်မှတ်မိမှာပေါ့
အပွင့်လင်းဆုံးနဲ့ရင်ခုန်သံတွေမညာကြေးဆိုတာလေ!
ရင်ခုန်သံတွေကို
အညင်သာဆုံးနဲ့ နင်သတ်သွားခဲ့တယ်နော်
ငါ့မှာတော့ ဒီအရိပ်တွေနဲ့
တိုက်ဆိုင်တိုင်း နင့်နေအောင်ခံစားနေရတုန်းဟာ...။
၁၃။
နင် ကိုယ်ချင်း မစာနာတတ်ခဲ့ဘူးနော်
ချစ်သူဆိုတာလည်း မိသားစုဝင်မဟုတ်ဘူးလားကွယ်
နင်ခြွေချတဲ့ အဆိပ်သီးတိုင်းက
အဲဒီလို သူစိမ်းဆန်ပြတာတောင်
ငါ့မှာ ကောက်ကောက်စားရင်း
အရူးရင့်သထက်ရင့်၊ စိတ်ပဋိပက္ခ ဖြစ်
အသဲတွေ မွှမွှကြေနေပုံများ
အညိုအမဲစွဲနေတဲ့ညတွေက သက်သေခံပါ တိမ်ဖြူရယ်...။
ငါလေ နင့် ရဲ့ နှုတ်ခမ်းထက်ကမှဲ့ကို ချစ်ခဲ့တယ်...
ငါ လေ နင့်ရဲ့ ရယ်သံလွင်လွင်တစ်ချက်ကို ချစ်ခဲ့တယ်
ငါ လေ နင့်ရဲ့ စူးရှတဲ့ အကြည့်တစ်ချက်ကို ချစ်ခဲ့တယ်
အဲလို ငါ့အချစ်မှာ ငါမက်မောဖက်တွယ်နေမိတာ
ငါ သိပ်မှားခဲ့သလား တိမ်ဖြူရယ်....
နင်ကတော့ အဖြေကို ကျောခိုင်းပြခဲ့ပေါ့ကွယ်.....။
၁၄။
သိပ်ချစ်ခဲ့တယ်
အဲ့ဒီချစ်ခြင်းကိုလည်း သိပ်မက်မောခဲ့တယ်
သိပ်မြတ်နိုးခဲ့တယ်
သိပ်ချစ်ခဲ့ရသလို
ချစ်လည်းချစ်နေဆဲပဲ
ဆက်ပြီးလည်းချစ်နေမိဦးမှာ...
တိမ်ဖြူ ရယ်
နင်အပြောင်းအလဲသိပ်မြန်တာပဲဟာ
ဘ၀ဆိုတဲ့ခေါင်းစဉ်အောက်မှာ
ချစ်ခြင်းတွေကို နင် စွန့်ခွာရက်တယ်
အေးအတူပူအမျှ ဆိုတာ
နင်ပဲပြောခဲ့တာလေ
ငါတို့ပျိုးခဲ့တဲ့အိပ်မက်တွေကို
နင်နုတ်ယူသွားတယ်
သိပ်ရက်စက်တာပဲဟာ....။
၁၅။
အင်တိုက်အားတိုက် ပြေးနေတဲ့ နင့်လို လူအတွက်
ငါ့ကြောင့် ခလုတ်တိုက်လဲ မှာကိုလည်း မလိုလားပါဘူး
ပင့်ကူတွေ ပန်းချီကားမှာ အိမ်ဖွဲ့တဲ့အထိ
ငါက ဟောဒီပြတင်းပေါက်နေ နင့်ကိုမျှော်နေမယ်
ဟော...ဟိုက မြက်ပင်ရိုင်းတွေနဲ့ ခရေပင်တွေ
လေအဝှေ့ မှာ လှုပ်ယိမ်းသွားတာတွေ့တိုင်း
ဖြူလွှလွှသဏ္ဍာန်တစ်ခုကို ငါ အာရုံမြင်မက်နေမယ်
စိတ်ချတိမ်ဖြူ....
နှင်းဆီတွေ သေဆုံးခြင်း မရှိသေးပါဘူး
ပွင့်အာခြင်းထဲမှာ နင်ဆိုတာ ပါခဲ့သည်ချည်းပါပဲ.....။
၁၆။
တယုတယထွေးပိုက်မြတ်နိုးထားရခြင်းမှာ
နင့်ဥပက္ခာတွေလည်းပါတယ်. ..တိမ်ဖြူ...
ငါ မဟုတ်တဲ့ တစ်ပါးသူအကြောင်းတွေ
နင် သည်းကြီးမဲကြီးရင်ဖွင့်တိုင်း
ဒီ စွန့်ပစ်ခံ ရပ်၀န်းက
ဥပက္ခာ မပြုရက်ပြန်ဘူးလေ...
နင့် နှလုံးသားနာကျင်ရခြင်းက
ငါ့ကို ပိုနာကျင်စေပါတယ်ဟာ
နင်ရွေးချယ်တဲ့လမ်း
သာယာဖြောင့်ဖြူးပါစေ...။
၁၇။
တကယ်ပါ...တိမ်ဖြူ
ဆုတောင်းခြင်းထဲမှာ ငါ့အတ္တ လုံးဝ လုံးဝကို မပါဝင်ပါဘူးကွယ်
နင် လူတွေကြားမှာ ဂရုစိုက်ပါနော်
သံယောဇဉ်တွေ၊ အထိအတွေ့တွေ တိုးခိုက်ကြတဲ့အခါ
နင့်ရဲ့ ဘယ်လက်တစ်ဖက်ထဲက ငါ့ကို လွှတ်ချပစ်လိုက်ပါ
ဝန်ပေါ့ဖို့အတွက်ဆိုတာ
ငါ.....နားလည်ရပါတယ် တိမ်ဖြူ
အချစ်ထက် ပိုအရေးကြီးတဲ့ အရာတွေ အများကြီးရှိကြောင်း
မင်းကိုယ်တိုင် သက်သေ အခိုင်အမာ ပြနေမှာတော့
ငါ့လို ကဗျာဆရာကို
ပင်လယ်သမုဒ္ဒရာအောက်မှာ နစ်မြှပ်ခဲ့ သဘောင်္ပျက်တစ်စင်းလို
ရှာဖွေဖို့ အကြိမ်ကြိမ်ခက်ခဲနေမယ်ဆိုတာ
ဝန်ခံမပြောလည်း အဖြေမှန်က ထွက်ခဲ့ပြီးသားပါကွယ်
ဒါပေမယ့် ဘာပဲ ဖြစ်ဖြစ်ပေါ့ကွယ်
ငါ့လှိုင်းတွေ ဟာ
နင့်သောင်ပြင်ပေါ်ကို
အကြိမ်ကြိမ် ရောက် လာနေဆဲဆိုတာတော့
နင်... တစ်ချက်ကလေး ကြည့်ပေးပေါ့ကွယ်။
၁၈။
ဟိုး...အမြင့်ကိုပဲ နင်ကလှမ်းကြည့်နေခဲ့တာကိုး
တစ်ချက်ကလေးစောင်းငဲ့ကြည့်ပေးပါ
ရင်ဘတ်ခြင်းထပ်တူကျခဲ့တာ
အပျော်တမ်းရင်ခုန်ခဲ့ကြတာမှမဟုတ်တာ
အနာဂတ်ရင်ပြင်မှာ
အိပ်မက်ကြယ်တွေတလက်လက်တောက်ဖို့လေ
ဟုတ်ပါတယ်လေ တိမ်ဖြူ
ကြယ်ဆိုတာက
နင်ပြောပြောနေတဲ့
နေမင်းလောက်အလင်းရောင်မှမပေးစွမ်းနိုင်တာပဲ...
သာရာမှာသာ သာလိုက်ပါ တိမ်ဖြူ
ညအရိပ်မှာ နားစက်ခိုတိုင်း
အဝေးကနေပဲ
လှမ်းမျှော်ကြည့်ရင်း
ငါ့ရင်တွေ တဖြုတ်ဖြုတ်ကြွေပေးပါ့မယ်...
ဒီညလည်း နင်မှေးစက်ပျော်ပါစေ...။
၁၉။
ဒီလို အလွမ်းနေ့ဆိုးတို့ ကြားမှာပေါ့
ငါ ဆွဲဆွဲဆန့် နေတဲ့ကြိုးက နှောင်ကြိုးတွေတဲ့လား
မျက်ဝန်းအိမ်မှာ မျက်ရည်စို့ရလွန်းလို့
အသဲတို့က တဆစ်ဆစ်ကိုက်ခဲရပါတယ် တိမ်ဖြူ
နင့်နှောင်ကြိုးတွေက ငါ့ကိုယ်ပေါ်မှာ တစ်ရစ်ပြီးတစ်ရစ်
မြဲမြံတဲ့အလွမ်းတွေနဲ့ အတိတ်တွေ ဗဟိုပြုပြီး
ေ့ရှတူရှုမှာ
မာယာမီးတွေထွန်းလို့အလျှံတညီးညီးနဲ့ပါလားလို့
နင်....ပြန်လာပါတော့... တိမ်ဖြူ
နင်ခြယ်သထားတဲ့ အစိမ်းရောင် ပြတင်းဘောင်ထက်က
ငါ တီးတိုးစကားတွေ လျောလျောကျရင်း
ငါပြန်ကြားရတဲ့ ဂီတာခတ်သံကြားမှာ
တိမ်ဖြူဆိုတဲ့ နင့်နာမည်နဲ့ အလံဖြူစိုက်ခဲ့တယ်
တကယ်ပါကွယ်...
ငါ့ကိုယ်ငါ ထုံဆေးထိုးဖို့တော့ လိုကိုလိုနေတယ်။
၂၀။
အခုများ နင်မရှိတဲ့နောက်
မြင်မြင်သမျှဟာ စိတ္တဇဆန်ဆန်ကို ရိုင်းတယ် တိမ်ဖြူ...
ခြံထဲမှာ ပန်းတွေလည်း သေနေကြတယ်
သစ်ရွက်ခြောက်တွေလည်း ဖွာလန်ကြဲနေတယ်
မြက်ပင်ရိုင်းတွေက အုပ်စုတောင့်တောင့်နဲ့
အဲဒီထဲမှာပဲ...
ခွေးတွေ တစ်ချက်၊တစ်ချက် ထိုးထိုးဟောင်နေပုံက
နင့်ကိုမြင်လို့ပဲလားလို့ ငါယောင်ယမ်းတွေးနေတယ်
ယမကာခွက်ထဲမှာ မင်းစကားသံတွေ ပါလာတယ်
မျိုချပြီးတဲ့နောက် မင်းရဲ့တိုးငင်ငင်ရယ်သံကို ကြားတယ်
ပြတင်းပေါက်က လှမ်းမြင်ရတဲ့ စေတီတစ်ဆူက
ပိုလွမ်းမောစရာ ပုံရိပ် ဖြစ်ဖြစ်သွား
အုပ်ဆိုင်းဆိုင်း သစ်ပင်ဝါးပင်တွေအောက်မှာ
နင် ထိုင်နေလို၊ ထိုင်နေငြား
ငါ မီးထိုးထိုးကြည့်ခဲ့ပေမယ့်
ဖြစ်ရပ်မှန်ဟာ ဖြစ်ရပ် မမှန်ဘဲလေ....။
ငါ ဘယ်လောက်ကြာကြာတောင်
မျှော်ငေးမိနေတာလဲ တိမ်ဖြူ
ငါေ့ရှမှာ မိုးတွေရွာလိုက်
နှင်း တွေကျလိုက်၊ နေတွေပူလိုက်နဲ့
နာရီလက်တံတွေကို
ရန်သူကြီးတွေလို ငါရင်မဆိုင်ဘဲ
ငါရပ်တည်နေမိတာဟာ
နင်ဟာ ထာဝရမို့....
နင်ဟာ ထာဝရမို့......
နင်ဟာ ထာဝရမို့.....
တကယ်... ထာဝရမို့ပါ တိမ်ဖြူရယ်။
#Nov #13 #2017
#MinSetwai / #Snow
No comments:
Post a Comment