ရှင်သန်လိုခြင်းအတွက် ရေးဖြစ်တဲ့ သေတမ်းစာ
၁။ ။
ဒီရေခဲမြစ်ကလေးနဲ့....
ဒီအနာဂတ်ကြယ်ကလေး
အတွက် ..
ကျောရိုးတစ်လျှောတ်
နာကျင်ကိုက်ခဲခြင်းတွေနဲ့...
ပျင်းရိလေးတွဲ့မနက်ဖြန်တွေကို
ငါ
ပြန်သယ်ထုတ်ယူသွားရချိန်....။
၂။ ခံစားထုဆစ်ခဲ့မိတယ်
ကြယ်တွေ၊ လတွေ
သေချင်စော်နံသူတစ်ဦးရဲ့
အဝေးမှာ
ထိန်ထိန်လင်းကြပါစေ...
မုန်တိုင်းပျော်
ဇင်ယော်ဌက်တွေရဲ့
မိသားစုဘဝဆိုတာမျိုးတွေ
တဖြည်းဖြည်းချင်း
ဖြေလျော့ပေးလိုက်ရတဲ့နောက်
မြက်ခင်းရောင်
အခန်းလေးထဲက
တီတီတာတာကလေး
ငယ်တစ်ဦး
စိတ်ကူးထဲထိ
လာလာ အမြစ်တူးဆဲပဲလေ..17.။
၃။ ဒီနေ့က ၆လသားတစ်ဦး
ဘာလုပ်နေမှန်း မသိရတဲ့နေ့
အရင်တုန်းကလည်း မသိရ
နောင်လည်းမသိရ
ဘယ်တော့မှ
ဘာဆိုဘာမှ သိခွင့်မရ
နေဝင်ဆည်းဆာအလှတွေ
ပျောက်ချင်းမလှ
ပျောက်ဆုံးနေခဲ့ရတဲ့နေ့တွေ။ ။
၄။ ။ ဟော့..ဟိုးကဝရံတာမှာ
ချစ်စဖွယ်ကလေး
ဟော့...ဟိုးမှာ စက်ဘီး
အနီရဲရဲလေး
ဟော့..ဟိုးမှာ သားတွေကို
ချီပိုးထားတဲ့
စိတ်ဓာတ်မာတဲ့ ဖခင်တွေရဲ့
အပြုံးလေးတွေ
စောင့်ကြည်အသက်ငင်နေတဲ့
ဂီတာဖြူလေးထဲက
နေတိုးရဲ့
လရောင်ချော့တေးလေး
ထပ်မံ အသက်ဝင်စေ
ချင်မိပြန်သေးတယ်။
၅။ ပြောပြချင်တဲ့ စကားတွေဟာ
ထိုးကြိတ်ပြီးထည့်လဲ
နောက်ဆုံးတွေနဲ့အမျှင်တန်း
ဆုတ်ကိုင်ထားချင်ခဲ့တဲ့
ဟော့ဒီ..လက်မှာ
နာကြင်မှာစိုးတဲ့
သောကဝေဒနာတွေနဲ့
မာန်လျော့လို့
ပျင်းရိတုန့်ဆိုင်းသဏ္ဍာန်နဲ့အတူ
သေတမ်းစာတွေ
အကြိမ်ကြိမ် ရေးနေခဲ့မိတယ်..။
၆။ ပျော်ရွှင်မူရဲ့
အသံထွက်ဆိုခြင်းမှာ
ငါ့စိတ်အာရုံသိမြင်မူက
ချင့်ချိန်ဥပမာ မဲ့နေခဲ့ပြီပဲ
စိတ်....တဲ့
ကွင်းစ ကွင်းပိတ်လေးထဲ
(.............................)
ငါ့ကိုယ်ငါ
လှောင်ပိတ်ခံထားလိုက်မိတယ်။
၇။ ဥပဏ္ခောပြုထား
လိုက်သူတွေရဲ့ နောက်ကွယ်
ဖယောင်းမီးလေး လေမခဖို့
တုန်တုန်ရီရီလက်တွေနဲ့
စွမ်းသလောက်
ကာကွယ်ပေးချင်သေးလည်း
နတ်ဆိုးတွေက
ဆုတောင်းမပြည့်အောင်
ဝိုင်းဝန်းလို့ ငါ့ကို
ကမကထပြုပေးကြပြန်တယ်။
၈။ ကလေးငယ်တစ်ဦးရဲ့
အသက်ရှင်သန်မူထဲမှာ
စေတနာ၊မေတ္တာရဲ့
လှည့်ဖျားမူကြီးစိုးပြီး
အမှန်တရားကို
သဲလွန်စဖျောက်ချင်ကြပုံက
သြချရလောက်အောင်
စိတ်ကုန်လိုက်ချင်လည်း
သြော်..ဒါ.. ကလေးငယ်လေးရဲ့အနာဂတ်အတွက်
ဆုံးဖြတ်ချက်ချမူတွေပဲလေဆိုပြီး
သမိုင်းရေးသူတွေအပေါ်
ဘာကြောင့်အမှန်
မရေးတာလဲလို့
စော်ဒက
ပြန်တတ်ချင်မိသေးတယ်။
(ငဲ့ညှာမူအကြောင်းတရားထဲမှာ ငါမပါ၊ သူမပါ၊ မည်သူ၊ မည်သူမျှ ပါဝင်ပက်သက်ခြင်း မရှိပါ။)
၉။ ဘာဖြစ်ဖြစ်..အခုငါက
ကြိုးဆွဲသူမဲ့သွားတဲ့...
ရုပ်သေးပျက်
ခြေချော်လက်ချော် ပစ္စူပ္ပန်ထဲမှာ
သက်ဝင်မူမဲ့သွားရပြီး...ပဲ
ဖုန်းကလေးထဲက
ကမ္ဘာတစ်ခြမ်းက အတိတ်ကို
ခိုးခိုးကြည့်နေ ရုံပဲ
အဖတ်တင် ကျန်ရစ်တယ်။
၁၀။ အစစ်အမှန်မဟုတ်တဲ့
စိတ်ကူး ကျောက်စရစ်လေးတွေ
တသီးတသန့်
ပွင့်ဝေပေးနေကြတဲ့
အနတ်ရောင်
စံပယ်ပန်းလေး..တွေ
ငါနဲ့ အချိန်ကြာမြင့်စွာ
မတည်ရှိပေးနိူင်ဘူးဆိုတဲ့
မျက်ခုံးထူထူကလေး..
ဖအေမတူဘူးလို့ .
အကြောက်အကန်း
ငြင်းဆန်ခံထားရတဲ့ ကလေး
ငါ့နှလုံးထဲမှာ သွေးကြောတွေ
ပိတ်ဆို့သွားရင်တော့
ကောင်းမယ်ကွယ်။
၁၁။ အခု ပုံထဲမှာ
၆လသားကလေးက
ပြုံးရယ်နေတယ်
ငါ့ရင်ဘတ်ထဲမှာလည်း
နတ်နတ်နဲနဲ
လိုက်လံပြုံးရယ်နေဖြစ်တယ်
အတူတူပြုံးပေမယ့်
အပြုံးချင်းတွေ အတူတူ
မဆုံကြဘူး..
မဆုံမူထဲမှာ သေချာတာ
တစ်ခုလေးပဲ ရှိနေမယ်....။
၁၂။ ပြုံးရယ်ခြင်းထဲမှာ
(အစစ်အမှန်)
ငြိမ်ချမ်းသောပန်းတွေ ပွင့်ဖို့
ထွန်ယက်စိုက်ပျိုးခြင်းတွေပဲ
ရှိတယ်..
ဒီအရှိတရားကို ..
ကျေနပ်စွာ ယုံကြည်
လက်ခံပေးဖို့ဆိုတာ
စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ
လွတ်မြောက်ပေါ့ပါးဖို့
အတွက်သက်သက်ပဲလို့
သေတမ်းစာရဲ့အောက်မှာ
သေတမ်းစာကို
ပြန်လည်ရုတ်သိမ်းလိုကြောင်း
ယှဉ်တွဲလို့
အတူတူ ရေးထားတယ်
ဒီ foot Noteကို
သူတို့ အရင်ဖတ်ကြည့်ဖို့တော့လိုတယ်ကွယ်..။
May 17,2019
Minsetwai
ဒီကဗျာက
ရဟတ်(ကဗျာစုစည်းမူ)ရဲ့
နောက်ဆုံးကဗျာပါပဲ။
ကျွန်တော်ကဗျာတွေကို
ဖတ်ရှုပေးကြတဲ့
ကျွန်တော်သူ့ငယ်ချင်းအားလုံးကို ကျွန်တော်ကျေးဇူးတင်လျှက် ရှိနေပါ့မယ်။ အားလုံးကျန်းမာ၊ ချမ်းသာကြပါစေခင်ဗျ။
